Opieka nad bliskim to ciężka praca – fizyczna, emocjonalna i psychiczna. Naturalne jest zatem że wraz z przeciążeniem, nadmiarem obowiązków pojawia się przemęczenie, wypalenie, nadmierna nerwowość, bezsenność czy też problemy z koncentracją. Osoba realizująca opiekę nad osobą zależną, nie powinna bagatelizować sygnałów wysyłanych przez ciało i umysł.  Stan ten określany jest mianem „zespołu stresu opiekuna”. Ponadto do tego wlicza się zalecenie ze strony lekarza czy fizjoterapeuty regularnych i starannych ćwiczeń z podopiecznym.

Pragnąc odpowiedzieć na potrzeby najbliższej nam osoby, przy realizacji osobistych zadań i planów, narażamy się na nadmiar obowiązków. Trudnością może się stać ich cykliczność i powtarzalność oraz wykonywanie tych zadań w ciągu jednej doby. Aby uniknąć przeciążenia lub już go doświadczając, warto skorzystać (choćby na próbę) ze wsparcia, jakie oferuje wykwalifikowany opiekun medyczny. Jego obecność, nawet w minimalnym zakresie czasu umożliwi Państwu znalezienie chwili równowagi i spokoju. Warto pamiętać, że jest to opieka, realizowana przez kompetentną i doświadczoną osobę.

Ważna jest świadomość, że mają Państwo prawo do własnego życia, własnych pragnień, planów, w tym odpoczynku. Warto, czy wręcz należy zatem dopuścić wewnętrzny głos lub też głosy osób z najbliższego otoczenia, sygnalizujące wystąpienie objawów „zespołu stresu opiekuna”. To moment, w którym należy zwrócić się o profesjonalne wsparcie dla podopiecznego. Dzięki temu zyskają Państwo czas na realizowanie własnych potrzeb (np. wyjście do lekarza, załatwienie spraw urzędowych, spotkanie towarzyskie przy kawie) minimalizując, w ten sposób kumulowanie w organizmie stresu, lęku, poczucia winy, frustracji czy niemocy.